ได้อ่านบทความที่ส่งมาของคุณ POA มาทาง Email ของเราเห็นว่าน่าอ่านดีจึงได้ฝากมาให้เพื่อน ๆ อ่านกัน
นักลงทุนชาวอเมริกันนายหนึ่ง กำลังยืนอยู่บนท่าเรือ ณ ชายฝั่งหมู่บ้าน เม็กซิกันแห่งหนึ่ง ขณะที่มีเรือประมงลำหนึ่ง กำลังแล่นเข้ามาจอด แล้วเขาก็ได้เห็นปลาโอครีบเหลืองตัวโต ๆ กองอยู่บนเรือนั้น
ชาวอเมริกันเอ่ยชมชาวประมงพื้นถิ่น ที่จับปลาได้เก่ง ก่อนจะถามว่า คุณใช้เวลาในการจับปลาพวกนี้นานไหม
ชาวประมงตอบว่า ครู่เดียวเท่านั้นล่ะครับ
อ้าว .. ถ้าอย่างนั้นไม่อยู่นานอีกหน่อย เผื่อ่จะได้ปลามากกว่านี้ล่ะ เขาถามออกไปแบบ งง ๆ
คนถูกถามตอบแบบเรียบ ๆ ว่า แค่นี้ก็พอเลี้ยงครอบครัวผมไปวันหนึ่ง่แล้วล่ะครับ
นักลงทุนผู้มาเยือนถามกลับไปใหม่ แล้วคุณเอาเวลาที่เหลือไปทำอะไรล่ะ
ผมก็ยุ่งทั้งวันล่ะครับ นอนตื่นสาย ๆ จับปลาวันละนิดหน่อย เล่นกับลูก ๆ นอนพักกลางวันกับมาเรียภรรยาของผม เดินเล่นในหมู่บ้าน จิบไวน์และเล่นกีตาร์กับเพื่อน ๆ ในตอนเย็น ๆ
คนอเมริกันพูดอย่างกระหยิ่มว่า ผมจบ MBA จากฮาร์วาร์ด สามารถแนะนำวิธีทำธุรกิจแก่คุณได้นะ อันดับแรกก็คือ คุณน่าจะจับปลาให้ได้มากกว่านี้ เพื่อจะได้เอาเงินไปซื้อเรือลำโต ๆ พอคุณมีเรือลำโต ๆ คุณก็หาปลาได้มากขึ้น เพื่อจะได้ซื้อเรือเพิ่มขึ้น แล้วก็หาปลาได้มากขึ้น
จากนั้นคุณก็นำปลาที่ขายได้ไปขายตรงให้โรงงาน โดยไม่ต้องผ่านคนกลาง คุณก็จะมีกำไรมากขึ้นอีก หรือไม่ก็สร้างโรงงานเสียเองเพื่อจะได้ควบคุมกลไกนี้ได้ทั้งหมด แล้วแปรรูปปลาที่คุณจับมาได้จากเกษตรกรรมสู่อุตสาหกรรมไง ซึ่งคุณควบคุมตั้งแต่ต้นทุนการผลิต ผลผลิตไปจนสู่การจัดจำหน่ายเลยทีเดียว
หลังจากที่คุณมีเงินมากพอคุณก็อาจจะขยับขยายไปอยู่เม็กซิโกซิตี้ หรือจะเป็นแอลเอ หรืออาจเป็นที่นิวยอร์ก แล้วขยายกิจการให้รุ่งเรืองต่อไปได้
ชาวประมงถามว่า แล้วทั้งหมดนี่ใช้เวลากี่ปี
ชาวอเมริกันตอบว่า ราว ๆ 20 ปี
แล้วต่อจากนั้นล่ะ ชาวประมงถาม
นักลงทุนไฟแรงหัวเราะร่วนแล้วตอบว่า เมื่อโอกาสเหมาะคุณก็ทำหนังสือชี้ชวนให้ขายหุ้น เพื่อขายหุ้นทั้งหมดแก่สาธารณะ เพื่อคุณได้เงินมาลงทุนต่อโดยไม่เสียดอกเบี้ยไง แล้วคุณอาจทำเงินได้เป็นล้าน ๆ เหรียญสหรัฐเลยเชียวนะ
เป็นล้าน ๆ แล้วยังไง
ชาวอเมริกันแจกแจงต่ออย่างเพลิดเพลิน
จากนั้นคุณก็ค่อยเกษียณตัวเอง ย้ายตัวเองไปอยู่ในหมู่บ้านชาวประมงเล็ก ๆ นอนตื่นสาย ๆ ตกปลาวันละเล็ก ๆ น้อย ๆ เล่นกับลูก นอนพักกลางวันกับภรรยา เดินเล่นในหมู่บ้าน จิบไวน์ และเล่นกีตาร์กับเพื่อน ๆ ตอนเย็น ๆ
ขอขอบคุณ
ผู้เขียน: นิรนาม
ผู้แปล: แบ่งปัน