ว่ากันเรื่องของท่อเหล็กบรรจุสารทำความเย็นกันบ้าง
พูดถึงเรื่องของท่อเหล็กสำหรับบรรจุสารทำความเย็นนั้น ที่ยอดนิยมในขณะนี้และที่ใช้ในบ้านเราเห็นจะมีอยู่ 3 แบบ 1.ตันแท็งค์ 2.ท่อ 125 ปอนด์ หรือท่อ 145 ปอนด์ 3.ถัง 30 ปอนด์ ขอใช้ภาษาแบบชาวบ้าน ๆ หน่อย จะได้เข้าใจกันง่ายขึ้นนะครับ วันนี้มารู้จักกับท่อ 125 ปอนด์ หรือ 145 ปอนด์กัน สำหรับที่มาของท่อ 125 ปอนด์ หรือ 145 ปอนด์ มันมีที่มาแบบนี้ครับ สมัยก่อนดูปองท์เขานำน้ำยาแอร์มาขายในเมืองไทย เขาจะเรียกน้ำยาแอร์ที่บรรจุท่อว่าเป็นท่อ 125, 145 ปอนด์ ให้คุณลองเอา 2.20462 หารดู มันจะได้แถว ๆ 56.7 และ 65.8 กิโลกรัม และมันก็เป็นขนาดบรรจุมาตรฐานของ ฟรีออน 22 และ ฟรีออน 12 ตั้งแต่นั้นมา มายุคหลัง ๆ คนก็เรียกท่อ 56.7 กิโลกรัม หลัง ๆ ไม่อยากพูดคำว่า จุดเจ็ด ก็เลยบรรจุมันที่ 56 กิโลกรัมเลยเรียกง่ายดี เถ้าแก่บางรายไม่ชอบเลข 6 ก็เลยบรรจุขายที่ 55 กิโลกรัม ส่วนทางบริษัทฯ ของเราก็กลัวว่าลูกค้าจะมองว่าน้ำหนักมันถึงมาตรฐานไหม เราก็เลยพิจารณากันที่ 57 กิโลกรัม ส่วนที่บรรจุต่ำกว่านี้เราไม่ขอ comment นะครับ
ในท่อเหล็กนี้เมื่อท่านใช้น้ำยาหมดถังแล้วต้องไม่เปิดวาล์วทิ้งไว้ เพราะมันจะเกิดสนิมในถัง แล้วเมื่อคุณใช้งานไประยะหนึ่งมันจะหลุดออกมาเป็นผงสนิมเหล็กที่เป็นตะกอนอยู่ที่ก้นท่อ หากผู้ประกอบการไม่มีมาตรฐานที่ดีพอและไม่เคย Vacuum ท่อหรือล้างท่อหรือตรวจสอบท่อบ่อย ๆ ตะกอนนั้นอยู่ที่ก้นท่อและมันอยู่ใกล้กับไซฟอนทิวป์ (หลอดที่ต่อจุ่มลงไปในท่อเชื่อมกับวาล์ว liquid) มันก็จะปะปนกับน้ำยาแอร์ออกมาตอนที่คุณเปิดวาล์ว liquid แล้วมันก็จะเข้าไปอยู่ในระบบแอร์ของคุณ แอร์คุณก็จะเสียหายและคุณก็จะเป็นไม่เย็นน่ะครับ สำหรับผมแล้วถึงแม้ว่าความชื้นในน้ำยาแอร์เป็นเรื่องที่ต้องพิจารณาเป็นอย่างยิ่งแล้ว สนิมเหล็กพวกนี้เป็นอะไรที่ต้องเข้มงวดมากกว่า ซึ่งบางท่านอาจไม่เคยทราบเรื่องเหล่านี้เลย น้ำยาแอร์ดีต้องมีความชื้นต่ำ ต้องบรรจุอยู่ในภาชนะที่สะอาด ต้องบรรจุในสถานะแว็คคั่ม ต้องไม่มีไอน้ำมันหรือสิ่งต่าง ๆ เจือปนในท่อ ถ้าครบองค์ประกอบนี้ คุณจะได้น้ำยาแอร์ที่ดีที่สุด อย่างที่คุณต้องการครับ